von Buschs Wellem
De ehschte ahle Tant sproch:
"Mer mösse nu och doran denke,
wat mer zo ehre Nomensdach
däm jode Söffke schenke."
Drop de zweede Tant janz köhn:
"Ech schlach ens vör, mer entscheede
ons för e Kleed en Ähzejrön,
dat mach et Söffke nit liede."
Dr dredde Tant wor dat reiht:
"Jo", säht se, "met jäle Ranke!
Ech weeß, se ärjert sech nit schleiht
on moss sech och noch bedanke. |