Ne Metejor em Senjorethiater


Leev Lütt,

Mettwoch, 10. Oktober 2012. Zehn Ohr owends. Wellem-Marx-Huus - Kasernestroß 6 – zwedde Etasch. Fojeh vom FTT-Düsseldorf. De Bud es rabbelvoll. Soäwens es de desjöhrije Premjäre vom SenjoreThiater zo Engk jejange. “Dä Metejor“ von Dürrenmatts Fritz. Ech wor dobei. Jottseidank! Et wor als wedder en jrandiose on rondöm jelongene Vörstellong, die dat Laiekreppke op de Brääder jebraht hät. Et Poblekom restloss beijeistert. Et Onsombel erleichtert, dat fass alles riewongsloss jeklapp hät. De langanhaltende Appelaus för alle Metwerkende op on henger de Böhn wor redlech verdennt; on dä för Deutzmänns Klaus als Haupdarsteller mieh als dat! Schapo!

Kohz zom Stöck. Littrator-Nobelpreisträjer Wolfjang Schwitter es ripsch. Doch es hä werklech dot? Denn en dem Stöck kütt hä en si aldes Ateljeh, wo hä vör veehzich Jöhr als Möler jelävt hadden. Do well hä nu endjöltich on en Roh sterwe. Doch dat es enfacher jesaht als jedonn. Dauernd krütze do Lütt op, die erjens ne Bezoch zo sinnem Läwe odder Sterwe hannt on losse em nit en Roh sterwe. Janz em Jäjedeel – de Besöhkers jonn de Reih noch hops. E paah wehde vom Peffermönzschlach jetroffe; eene wöhd de Trepp erongerjeschopst; et folcht ne Selfsmord, on ne Bärm wiedere Personne nippelt op mieh odder wennijer mesterjöse Aht on Wies af. Et es schröcklech on endet mit Schwitters verzweifelt usjerofene Froch: “Wann krepier ech denn endlech?“.

Beem SeTA-Ongsombel send alle Darsteller lupereene Amatöre. Em Rentealder so tösche 56 on 87. Met jroße Thiaterbejeesterong. Die brucht mr och, denn de Probe hannt schonn em Jannewar bejonne. Zweemol wöchenslech. Zenger 1989 wehde haupsächlech Klassiker jespillt. Mr hät jroße Erfolje on Wördijonge ensammele könne. Deswäje mösse näwer de heemotleche Optredde emmer widder och Jastspeele usserhalv jejäwe wehde. Senjore, die jähn jet Sennvolles mache wolle, send bei de SeTA emmer hähzlech wellkomme. Kontakt öwer “www.SeTA-Duesseldorf.de“.


Nix för onjot. demnähst.
Üere
Charle-Manes