Adenauers on de Kölsche Klöngel


Leev Lütt,

en Kölle jövt et de Adenauer-Famillich. Ne janze Hoope von denne höhden op de schöne Vörnom Konrad, wat bedüde deht 'De köhne Rotjäwer'. De beröhmsde von denne es woll ons ehschde Bondeskanzler (1876 – 1967). Äwwer schonn däm sinne Vatter (1833 – 1906) heeß Konrad; äwensso wies sinne ehschde Filijus (1906 – 1993) on och sinne dredde Enkel (* 1945). Dä es em Momang Baas von nem Notarjat en Kölle. Hä hadden sinne Jroß so sehr bewondert, dat hä eenes joden Dachs zo däm sahden: "Do, Oppa, wenn ech jroß ben, dann wehd ech och Bondeskanzler!" Drop dä leecht erschrocke: "Dat jeht nit – et kann emmer nor eene Bondeskanzler jäwe!"

Zenger Römersziede jövt et en Kölle och de beröchtichte Klöngel. Och Bondeskanzler Konny wor domet bestdens vertraut. Jefrocht för en Definezjon von däm Bejreff "Kölsche Klöngel" sahden hä – janz Onscholdslamm: "Dat es janz eenfach: Mer kenne ons – mer helpe ons!"

Kann jot sinn, dat dem sinnerziet so wor. Wat äwwer en de letzde Ziet dodrus jewohde es, kammer enzwesche jot on jähn als 'Krimenelle Vereenijong' subsemeere. Die hadden sech Sache enfalle losse, wo de Mafia noch jet von liere künnt. Dat es so schlemm jewohde, dat Konny-Enkel, dä Notar, jetz noh dem Motto "Wat zovill es, es zovill!" öwerläht, us de CDU uszeträde. "Nor zo, Konny!


Nix för onjot. Bes nähste Woch.
Üere
Charle-Manes