Tschüs Jochem


Leev Lütt!

Owerbörjermeester Jochem Erwin es ripsch. Letzde Woch en de Ling jestorwe. 58, Därmkrebs. Dat es hatt – besongersch för de Famillich. Op de politsche Böhn jehdet wieder wie emmer. Noh dem Motto öwer Dode nix Schleihdes ze sare, söhke sech jetz all die, die sech zor Kondelenz verpflechtet föhle, dat Jode an em on/odder sinn Ärbied erus on stelle dat em Vörderjrond. Knies jov et natörlech trotzdäm. Da kunnten sech för zom Beispill de em Stadtrot vertrodene Parteie nit op ne Text för en jemeensome Dodesanzeech einije. Erjävnes: CDU on de F.D.P. mahden jeweils en eejene Anzeech. SPD on Jröne nohme dovon janz Afstand.

Erwins Jochem wor ne Brasselemanes. Wullacke bes zoletzt, ofwoll hä schonn zenger Johrenden fies kränk wor. Hä kunnt nit losslosse on hät noch opm Sterwebett e politesche Vermächnes hengerlosse. Donoh sollde mer dr Kö-Bore als Schanks betrachte on us däm Aquariom e Museom met enternazjonalem Ansproch mache. Schön, dat fasse mer zosamme. Zoehsch ne jroße Archetekte-Wettbewerv, öm ne ächte Henkicker för et Aquariom ze kreeje. Dat setze mr dann medde op dr Kö-Bore. So kammer zwee Flieje met een Klapp schlare.

Wechtijer äwwer noch als dat, es sinn späde Erkenntnis, dat et falsch wor, sech met erjenswelche Usrede vör en vörböjende Därmspeejelong ze dröcke.


Nix för onjot. Bes nähste Woch
Üere
Charle-Manes