Dr Mai es jekomme


Leev Lütt,

dr Mai es jekomme on dä jeföhlte Fröhleng och. De Hexebajasch es von ehre vörjestrije Walpurjis-Floch zom Brocke heil zoröck. Do hadden se all janz weld mem Düwel Hexeschabbes jefierdt. De mieschde send op narelnüe Bessems jeflore, die nohm letzde Stand von de Secherheetstechnik usjeröstet wore: Vöre met en jroße Kähz för de Belöchtong on en Klengel för zom Bemmele; henge met Katzeoore draan, domet enne jo kinn angere Hex dropflöcht. So send se denn och all wollbehalde zoröckjekomme.

Bösch on Bööm send wedder jrön. För de Ontont Floral lösst de Stadt emmer mieh Plante erblöhe. Et wöhd lecker wärm. De Lütt schwenge sech als wedder op de Rädches. De Jonges jöcke met ehre Moppeds eröm on de Mädches, könne endlech wedder ohne Pips-Jefahr ehr Bucknäwel erömzeije. De Bierjähde on Terasse en de Aldestadt on an de Kasematte send wedder jot besöhkt. De Jrills wehde anjeworfe. Och em Uerije-Ussemenesteriom mäht et jetz wedder rechtich Spaß.


Nix för onjot. Bes nähste Woch
Üere
Charle-Manes