Streik bei de Bahn


Leev Lütt,

bei de Bondesbahn jövt et vill Jrönd, öm sech ze ärjere. Jetz es se am streike, on mr kann nit sare, dat dat jot es – usser för Mehdorns Hartmot, wat denne ehre Baas es. "Wieso dat dann" fröcht mr sech verwondert, "ne Streik, bei däm sech de Bosse dröwer freue dont?"

Hansens Nöppes von de Jewerkschaff Transnet säht, dat se för de Erhaltong von de Ahbiedsplätz streike, för wenn de Bahn privateseeht wöhd. Äwwer dat stemmp nit. Dr Bondesdach hät bereits en Ahbiedsplatzjarantie jejäwe, wenn de Bahn demnähs an de Börs jeht. Woröm jehdet also werklech?

Dr onhellijen Allijanz, wo och noch Strucks Pitter von dr SPD zojehöht, jehdet nor öm dat Schienenetz, dat se bei de Privateseerong jähn hädden, weil dann künnte se ehr Monepol wiederföhre on möchleche Konkerente et Läwe schwer make. Äwwer dat Schienenetz jehöht denne janit, songern ons Stüerzahlers. Drom es de Streik mar ne Versoch, de Bondesdachsafjeordnete ze erpresse. Do sollden sech emol de Staatsanwaltschaff dröm kömmere.


Nix för onjot. Bes nähste Woch.
Üere
Charle-Manes